اجرای بازی های پلی استیشن ۲ بر روی پلی استیشن ۴
پلیاستیشن ۲ از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۱۲ بر دنیای گیم حکومت میکرد و پرفروشترین کنسول گیمینگ بود. قدرت پردازشی بالا و به خصوص بخش گرافیک این کنسول نسبت به رقبای همدوره و انتشار صدها عنوان برتر و محبوب موجب شد که ۱۵۷ میلیون پلیاستیشن ۲ فروخته شود.حالا سونی اعلام کرده که بزودی امکان اجرای بازی های پلی استیشن ۲ ( PS2 ) بر روی پلی استیشن ۴ ( PS4 ) فراهم خواهد شد.
شاید نام امولِیتور (امولاتور) PCSX2 را شنیده باشید، شبیهسازی برای اجرای بازیهای دوستداشتنی PS2 روی کامپیوتر. خبر مسرتبخش این است که سونی خود برای اجرای شبیهسازیشدهی بازیهای پلیاستیشن ۲ روی پلیاستیشن ۴، وارد عمل شده است و شاید ماحصل کار، روشی بهینه و کمنقص باشد.
طبعاً بین معماری پردازندهی اصلی و گرافیکی کنسول پلیاستیشن ۴ و پلیاستیشن ۲ تفاوت بسیاری وجود دارد که مقولهی اجرای بازیهای قدیمی روی کنسول جدید را عجیب و دشوار میکند اما پروژهی متنباز PCSX2 نشان داده که چطور دست توانمند هکرها، میتواند یک کنسول پیچیده را به کمک سختافزار سریع امروزی، شبیهسازی کند.
سونی هم مثل مایکروسافت طالب اجرای بازیهای قدیمی که بعضاً طرفداران بسیاری دارند، روی کنسول جدید خود است؛ مایکروسافت لیستی از بازیهای اکسباکس ۳۶۰ درجه که روی اکسباکس وان اجرا میشوند را منتشر کرده و شامل ۱۰۶ عنوان محبوب است. اکنون سونی هم میخواهد از سختافزار قدرتمند کنسول جدید خود برای اجرای بازیهای قدیمی استفاده کند.
دیجیتال فاندری با بررسی کیفیت گرافیک بازیهایی که به صورت شبیهسازی شده اجرا میشوند با نسخهی اصلی به این نتیجه رسیده که قطعاً سونی بازیها را مجدداً تهیه نمیکند بلکه روش اجرا، شبیهسازی کامل پلیاستیشن ۲ است. خوشبختانه در این شبیهسازی، کیفیت گرافیک بازی هم افزایش دارد هر چند مواردی مثل بافت و افکتهایی مثل سایه، چندان متحول نمیشود.
همانطور که در تصویر زیر مشاهده میکنید، رزولوشن اجرا و شاید آنتی الیاسینگ بهتر از نسخهی اصلی است.
دیجیتال فاندری رزولوشن ۱۲۹۲ در ۸۹۶ پیکسل را اندازهگیری کرده که از نظر تعداد پیکسلها، ۴ برابر بیشتر از چیزی است که پلیاستیشن ۲ به نمایش میگذارد. خوشبختانه سرعت اجرا هم روی عدد ۶۰ فریم بر ثانیه، ثابت میماند و نوسان خاصی ندارد، البته شاید در بازیهای سنگینتر، این قاعدهی کلی شکسته شود.
چرا PS3 به کمک PS4 شبیهسازی نمیشود؟
شبیهسازی کنسولها به سختافزار قدرتمند نیازمند است. پردازندهی PS4 و همینطور اکسباکس وان شاید ۸ هستهی جگوآر داشته باشد اما در حقیقت شامل دو ماژول ۴ هستهای با هستههای نسبتاً ضعیف و سرعت کلاک نسبتاً پایین ۱.۶ گیگاهرتزی است. با ۸ هستهی ضعیف شبیهسازی کنسول PS2 محتمل است اما PS3 و اکسباکس ۳۶۰ پردازندهی بهتری دارند و حتی معماری هم متفاوتتر است.
مایکروسافت در اکسباکس ۳۶۰ درجه از سه هستهی بسیار شبیه به Cell استفاده کرده و طبعاً شبیهسازی آن سادهتر و بهینهتر است. به همین علت است که اکسباکس وان میتواند بازیهای اکسباکس ۳۶۰ را با شبیهسازی بهینه، اجرا کند.
در نهایت شبیهسازی تمام کنسولهای قدیمی امکانپذیر است اما سرعت اجرای بازی ممکن است بسیار پایین باشد و عملاً شبیهسازی بیفایده به نظر برسد.
منبع : wired