تصاویری سورئال و بسیار دیدنی از پایتخت کره شمالی، پیونگ یانگ

عکاسی با نام رافائل اولیویه (Raphael Olivier) اخیرا در توری با تم معماری، از پیونگ یانگ، پایتخت کره شمالی (North Korea)، دیدن کرده است؛ در ادامه تصاویری جالب و دیدنی از سفر این عکاس فرانسوی را برای شما آماده کرده‌ایم.

پس از مرگ یک دانشجوی آمریکایی به نام اتو وارمبیر (Otto Warmbier) در پی مسافرتی به جمهوری دموکراتیک خلق کره یا همان کره شمالی، دولت دونالد ترامپ در حال وضع قوانینی برای جلوگیری از سفر شهروندان آمریکایی به این کشور است. همچنین، با وجود تمامی هشدارهای وزارت امور خارجه آمریکا در مورد خطر دستگیری و بازداشت‌های طولانی‌مدتی که متوجه بازدیدکنندگان از کره شمالی است، سالانه حدود 100 هزار نفر از سراسر جهان به این کشور منزوی سفر می‌کنند. این افراد که از طریق آژانس‌های رسمی و یا به صورت مستقل، سفر خود را آغاز می‌کنند، از لحظه‌ی ورود به کشور تحت نظر هستند. عکاس فرانسوی رافائل اولیویه هم یکی از توریست‌هایی بود که در سال 2016 به پایتخت کره شمالی سفر کرد و عکس‌های منحصر به فردی از این شهر بزرگ تهیه کرد؛

اولیویه در مصاحبه‌ای با وب سایت بیزنس اینسایدر، در مورد فضای کلی حاکم بر پایتخت کره شمالی می‌گوید:

اولین حسی که پس از دیدن پیونگ یانگ در انسان به وجود می‌آید، ترکیبی از ترس و تعجب است.

با وجود اینکه سه میلیون نفر در پایتخت کره شمالی زندگی می‌کنند، بیشتر تصاویر اولیویه مکان‌هایی خالی را نشان می‌دهند.

بر طبق صحبت‌های این عکاس، مردم در طول روز در محل‌هایی به نسبت دور از چشم یکدیگر مشغول به کار، تحصیل و انجام فعالیت‌های روزانه هستند. همچنین، موسیقی دراماتیک عجیبی در سراسر مرکز شهر به گوش می‌رسد.

پیونگ یانگ شهری نسبتا جدید و در حال تکامل است؛ آمریکا در طی بمباران‌های جنگ کره این شهر را با خاک یکسان کرد و آنچه که امروز می‌بینیم، بر روی خرابه‌های به جا مانده پس از سال 1953 بنا شده‌اند.

بنیان‌گذار کره شمالی کیم ایل سونگ (Kim Il Sung)، پیونگ یانگ جدید را به صورت باغ بزرگ معماری جوچه یا همان ایدئولوژی خودکفایی، تصور کرده بود.

ساختمان‌های بتنی بزرگی به رنگ تخم ‌مرغ‌های عید پاک خط افق شهر را به تسخیر خود درآورده‌اند؛ این سازه‌ها برای نمایش قدرت، انعطاف‌پذیری و غرور ملی ساخته شده‌اند.

با وجود اینکه ظاهر ساختمان‌ها با فاکتورهای زیباشناختی هماهنگی ندارد، دوام آن‌ها یکی از مقاصد اصلی ایدئولوژی جوچه را محقق کرده است.

اولیویه می‌گوید:

شهر پیونگ یانگ نمایشگاهی خیره‌کننده از معماری دست‌نخورده و قدیمیِ سوسیالیستی است که از آلودگی‌های بصریِ بیلبوردهای تبلیغاتی، خرده فروشی‌های پر زرق‌وبرق و ساختمان‌های اداری زشت، دور مانده است.

استادیوم یخی پیونگ یانگ (Pyongyang Ice Rink) که در سال 1981 ساخته شده، شبیه به یک خیمه مدرن است و ظرفیت جا دادن شش هزار تماشاگر را در خود دارد.

در داخل این استادیوم، اولیویه اسکیت‌بازانی را دید که با سطوح مهارتی مختلف، بر روی یخ وقت خود را تلف می‌کردند! عکس اولین رهبر کشور و بنیان‌گذار کمونیسم در کره شمالی، کیم ایل سونگ، به همراه پسرش کیم جونگ ایل (Kim Jong Il) در تصویر خودنمایی می‌کند.

در این تصویر خانه‌ی سینمایی بین‌المللی پیونگ یانگ را می‌بینیم که در اکثر اوقات مورداستفاده قرار نمی‌گیرد و به حال خود رها شده است؛ لبه‌های تیز و بتن برهنه‌ی بنا از اصول معماری نئوکلاسیک استالینیستی بهره گرفته‌اند.

این ساختمان در مناسبت‌های خاص مانند فستیوال فیلم بین‌المللی پیونگ یانگ که هر دو سال یک‌ بار برگزار می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

طبق صحبت‌های اولیویه، پایتخت کره شمالی خالی از فرهنگ است؛ او در ادامه‌ی صحبت‌هایش می‌گوید:

یکی از جنبه‌های تعجب‌برانگیز کره شمالی، حس واقعی، ساده و انسانی بودن آن است که در تضاد با تصویر به نمایش درآمده در رسانه‌های بین‌المللی، از این کشور است. مردم کره شمالی از آواز خواندن، خندیدن و گذران وقت در کنار خانواده و دوستانشان لذت می‌برند.

موضوع دیگری که توجه این عکاس فرانسوی را به خود جلب کرد، وابستگی عده‌ی محدودی از شهروندان به تلفن‌های هوشمند بود که البته با وجود محدودیت‌های اینترنتی در کره شمالی، چندان هم تعجب ندارد.

تصویری از اصلاح موی سر مردی در یک مجتمع بهداشتی ایالتی

اولیویه در یکی از نمایش‌های «اپرای انقلابی کره شمالی»، در سالن تئاتر بزرگ پیونگ یانگ هم شرکت کرد.

رافائل اولیویه هر زمان که ممکن بود تصاویری از مقصدهای تعیین‌شده تهیه می‌کرد؛ او در این رابطه اظهار کرد:

به عنوان یک توریست این اجازه را نداشتم که بدون راهنمای تور به جایی بروم؛ مکان‌هایی هم که از آن‌ها دیدن می‌کردیم همانند خود تور، از پیش برنامه‌ریزی شده بودند.

پس از ورود به کشور، به بازدید‌کنندگان تذکر داده می‌شود که از چه سوژه‌هایی نمی‌توانند عکس بگیرند. مامورانی هم در هنگام خروج، تلفن همراه، دوربین، تبلت، کارت‌های حافظه و تمامی وسایل الکترونیکی اشخاص را بازرسی می‌کنند تا از سوژه‌های مربوطه تصویری به خارج از کشور منتقل نشود.

در پایتخت کره شمالی آنچه که مشاهده می‌کنید از سوی دولت تعیین می‌شود.