گیم‌شات: نقد و بررسی بازی Gears of War 4

از بسیاری جهات Gears of War 4 دقیقا می‌داند چطور بازی به شکلی فوق‌العاده آغاز شود و در قسمت‌های مختلف روی این نقاط قوت تمرکز می‌کند. با این وجود، این دنباله از بازی در جنبه‌های دیگر گامی اشتباه به نظر می‌آید، چون سری بازی مورد بحث مسیر داستانی خود را ادامه می‌دهد. نتیجه ترکیبی گسسته از الهام، هیجان و تکرار است. در ادامه با نقد و بررسی Gears of War 4 با گیم‌شات همراه باشید.

خط داستانی شخصیت جِی‌دی فینیکس (پسر مارکوس فینیکس از سری بازی) را دنبال می‌کند. جی‌دی در این داستان به نبرد تهدیدی زیرزمینی و ائتلاف حکومت‌های تحت فرمان (سازمانی که از همان ابتدای سه‌گانه‌ی اصلی Gears of War رویه‌ای اهریمنی اتخاذ کرده) می‌رود. فینیکس فرزند با کاراکترهای جدیدی با نام‌های کیت و دل سفر خود را آغاز می‌کند. هر دوی این کاراکترها همین طور که داستان بازی به جلو می‌رود، پیشینه‌ها و روابط خانوادگی خود را آشکار می‌سازند.

متاسفانه، اکثر روایت‌های بازی قابل پیش‌بینی هستند و انگار به اجبار نقل شده‌اند. فرنچایز Gears of War همیشه داستانی با کیفیت را زیر اصطلاحات مردسالاری و جک‌های کم مایه مخفی کرده، ولی استدیوی جدید Coalition خیلی به داستان‌سرایی خود عمق نداده است؛ شوخی‌ها تکراری هستند، عشق‌بازی‌ها با هوسبازی‌ای عاری از صمیمت شکل می‌گیرند و هیچ وقت حس نکردم که کاراکترها اصلا به یکدیگر اهمیتی بدهند. دیالوگ بازی در اصل برای مقدمه‌چینی به کار می‌رود و خالی ریزه‌کاری‌هایی است که بتواند روابط پیچیده‌ی میان کاراکترها را غنی‌تر سازد. چشم‌اندازها شگفت‌انگیز هستند و طراحی کاراکترها یک جامعه‌ی کهنه را که به تصویر می‌کشد که بعد از اتفاقات Gears of War 3 می‌خواهد با چنگ و دندان به زندگی ادامه دهد، ولی در میان این ویرانه محتوای احساسی آن چنانی وجود ندارد.

به علاوه، گیم پلی در سراسر مد کمپین از مشکلات سرعت پیشرفت و موارد زائد رنج می‌برد. دو ساعت اول بازی ملالت‌آور ترین بخش آن است که تعداد زیادی دشمن‌های ساده را به سمت جی‌دی و گروهش روانه می‌کند و آن‌ها هم در موقعیت‌هایی خسته‌کننده همراه با اسلحه‌های مرسوم خود به کشتن موجی از دشمنان می‌پردازند. چند فصل طول می‌کشد تا مبارزه‌ها پیشرفت کند و از حالت نشانه‌گیری و شلیک ساده خارج شود.

ولی حتی بعد از آن هم کمپین‌ به نظر همان هدف تکرار چند باره‌ی موقعیت‌ها را دارد: سکانس‌های دفاع از برجک، حملات دیوانه‌وار علیه دشمن‌های ضعیف‌تر، دشمن‌های چست و چابک، و عمل ساده‌ی پاکسازی محوطه قبل از این که صدای زنگی بلند شما را به زد و خورد بعدی بکشاند.

با در نظر داشتن شرکت در سناریوهایی که پدیدار می‌شود، این نبود الهام‌بخشی باعث ملالت بیش‌تر می‌شود. Gears of War 4 چند مینی باس (نیمه غول) معرفی می‌کند که برای نوع مبارزه‌ی آزمون و خطایی (tried & true) روشی جدید می‌طلبد و همین طور که فصل‌های بازی می‌گذرد احساس دجاوو (آشناپنداری) را کم‌ رنگ‌تر می‌سازد. همچنین چند بخش در کمپین وجود دارد که از مد جدید هجومی Gears of War 4 بهره می‌برد که در طول سناریوهای دفاعی مستقیما در روایت‌های مربوط به جی‌دی و تیمش قرار گرفته است.

از طرفی نیز مد هجومی (Horde) این بازی فوق‌العاده است. در حالی که Gears of War 3 بیش از اندازه طولانی بود و خیلی سخت سعی می‌کرد طبق فرمولی یکپارچه به جزئیات بپردازد، در نسخه‌ی جدید بازی مورد بحث در مد دفاع از موج دشمنان هم اطمینان و هم خلاقیت یافت می‌شود. بعد از هر ده موج چند مینی باس جدید می‌آید تا با سلاح خود له‌تان کند یا پنجه‌هایش به شما حمله کند. این غول‌ها سنگرهایی که ساخته‌اید را ویران می‌کنند و بهترین نقشه‌های‌تان را به هم می‌ریزند.

مد جدید هجومی از بهترین موقعیت‌های همکاری را در این سری بازی به همراه دارد

اکنون در مد هجومی به جای این که در مکان‌های تعیین شده به ساخت برجک (سلاح گردان که روی تانک و غیره قرار می‌دهند) بپردازید، در ایستگاه سیاری به نام fabricator می‌توانید به خرید سلاح و ابزارهای دفاعی مشغول شوید تا در اطراف نقشه دژ بسازید. تمام این کارها از طریق نوعی ارز به نام Power صورت می‌گیرد که از کشتن هر دشمن به دست می‌آورید. این ابتکار کوچک یکی از بزرگ‌ترین قابلیت‌های جدید مد هجومی به شمار می‌رود. قابلیت مذکور تیم‌تان را مجبور می‌کند تا از سنگر خود خارج شود تا تمام Powerها را جمع کند که وادارتان می‌کند از منطقه‌ی ایمن خارج شوید و خود را به خطر اندازید تا این که قبل از اتمام موج جاری دشمن‌ها تا می‌توانید پاور جمع کنید. حتی یک کاراکتر به نام Scout وجود دارد که به منظور جمع کردن پول برای تیم‌تان اختصاص پیدا کرده است.

بله، Gears of War 4 همچنین کاراکترهای قابل آپگرید برای مد هجومی معرفی می‌کند و از شما درخواست می‌کند تا برای تیمی متشکل از نهایتا پنج بازیکن نقشی را ایفا کنید. برای حفظ موضع‌های دفاعی، کاراکترهای Sniper، Heavy و Engineer اختصاص یافته‌اند. در حالی که این دسته‌ها در کاغذ قابلیتی اجباری به نظر می‌آیند، یکی از بهترین سناریوهای تیمی را که در فرنچایز Gears of War تا به حال دیده‌ام نتیجه می‌دهد.

در طول یکی از موج‌های دشمن، من و هم تیمی‌هایم در یک مزرعه‌ی متروکه در جایی امن سنگر گرفته بودیم. تا این جای کار ۱۹ راند را گذرانده بودیم، به کرات برجک‌هایی را که Engineerهای مان تعمیر می‌کردند آپگرید کردیم و Sniperمان مملو از گلوله‌های دوربرد بود. به هر حال، وقتی موج ۲۰ رسید، Snatcher نیز پا به میدان گذاشت؛ دشمنی عظیم‌الجثه که می‌تواند بازیکنان را قبل از این که پا به فرار بگذارند کامل ببلعد و تا ابد به کارشان خاتمه دهد. دفاع‌های ما در برابر دشمن بی فایده بود؛ باید پایگاه موقتی‌مان را رها می‌کردیم، اطراف نقشه می‌چرخیدیم و قبل از این که Snatcher دخل‌مان را بیاورد دشمن‌های کوچک‌تر را از پا در می‌آوردیم. ناگهان جهنمی به پا شد، در حالی که تمام تلاش‌مان را می‌کردیم تا تیم‌مان ترس خود را نشان ندهد.

بخش رو در روی بازی Gears of War 4 کیفیت استادانه‌ای همانند مد حمله به موج دشمنان دارد. بهبودهایی در روش کنترل کاراکترتان صورت گرفته و وقتی در مقابل شخص دیگری بازی می‌کنید این پیشرفت‌ها بیش‌تر به چشم می‌آیند؛ اکنون می‌توانید کاور بگیرید، از روی موانع خیلی نرم بپرید و از همه مهم‌تر وقتی موقعیت مناسبی داشته باشید از روی دیوار دشمنان را تکه پاره کنید. نسخه‌ی جدید بازی بسیاری از بن‌بست‌های مکرر را که در مد چند نفره‌ی سه‌گانه‌ی اصلی رخ می‌داد حذف کرده است.

کمپین Gears of War 4 سبک تیره‌تری نسبت به نسخه‌های قبلی خود دارد.

از میان مدهای جدید حاضر در Gears of War 4، برخی از آن‌ها حالت آرکید تری از مبارزه‌ی رو در روی اشخاص نشان می‌دهند. مد Arms Race به هر تیم که در مسابقه پیش می‌رود سلاح‌های به خصوصی می‌دهد؛ از اسلحه‌ی انفجاری Boomshot گرفته که نیازمند استراتژی‌های جدیدی است، تا شاتگان نزدیک‌-برد Gnasher و آخرین اسلحه‌ی این مد یعنی هفت تیر Boltok.

با این حال، مد مورد علاقه‌ی من Dodgeball است. همان طور که با دوستان خود وسطی بازی می‌کنید، در این مد از بازی (داج‌بال = وسطی) وقتی هم تیمی‌های تان کشته شدند می‌توانید با تگ کردن هر کدام آن‌ها را به مسابقه بر گردانید. در این نبرد یک بازیکن می‌تواند همه‌ چیز را کاملا دگرگون کند، یک مسابقه‌ی سه به یک را به زورآزمایی برابر بدل کند، یا کاملا بازی را به نفع خودش تمام کند.

قابل ذکر است که Gears of War 4 از برخی مشکلات فنی، هم در مد چند نفره و هم در مد داستانی، رنج می‌برد. برخی از هدف‌های بازی در طول کمپین نشان داده نشدند که مجبور شدم بازی را به آخرین چک پوینت ریستارت کنم و فصل‌های گاهی خسته‌کننده را دوباره بازی کنم. بازی همچنین بعضی موقع‌ها برای بارگذاری یک مسابقه، یا حتی رفتن به صفحه‌ی منوی بعدی در منو گیر می‌کرد. این مشکلات کل تجربه‌ی بازی را نابود نمی‌کند، ولی به اندازه‌ای تکرار می‌شوند که برخی بخش‌های بازی را خراب کنند.

مشکلات فوق جزئی بسیار کوچک از کل بازی به شمار می‌روند. بازی مورد بحث شوتری دارای فراز و نشیب است که می‌توانست بهتر باشد، ولی با وجود بهبودهایی که داشته اشتباهاتش مانع موفقیت آن شده است. در Gears of War 4 الهام بخشی وجود دارد و در تجدید نظر برای مدهای چند نفره‌ی آن خلاقیت صورت گرفته است. ولی کمپین ملالت‌آور و مشکلات فنی باعث شده‌اند شوتری خلق نشود که سر حال تان کند. نتیجه مجموعه‌ای است که کیفیت بخش‌های درخشان را نمی‌تواند منعکس سازد.