دریافت سیگنال‌های عجیبی که احتمالا از سمت موجودات فرازمینی است

اخترشناسان روسی سیگنال‌های عجیب‌ و غریبی را از ستاره‌ای دریافت کرده‌اند که حدود 100 سال نوری از ما فاصله دارد. این سیگنال‌ها دانشمندان SETI (مرکز جست‌وجوی بیگانه‌ها) را به وجد آورده و به اعتقاد آنها این سیگنال‌ها از سوی موجودات فرازمینی فرستاده شده است. با گجت نیوز همراه شوید.

داده‌های ستاره‌شناسان نشانگر این است که این سیگنال از سوی ستاره‌ای به نام HD164595 می‌آید که ۹۵ سال نوری با زمین فاصله دارد. این موضوع جالب است چون این ستاره تقریبا هم‌اندازه خورشید است و یک سیاره هم به دورش می‌چرخد. با توجه به این که آن سیاره بسیار نزدیک‌تر از فاصله عطارد تا خورشید، به دور ستاره‌اش می‌چرخد، بنابراین بیش از حد داغ است و امکان پیدایش حیات در آن وجود ندارد. موجودات فرازمینی

دانشمندان حتی سیاره‌ای شبیه به نپتون را در مدار دوردست این ستاره یافته‌اند که HD 164595 b نام دارد. اخترشناسی به نام «ست شوستاک» اعلام کرد این موسسه پس از شنیدن خبر ردیابی سیگنال مرموز، منشا این سیگنال را با کمک مجموعه تلسکوپ آلن، مورد بررسی قرار داده و هیچ مورد عجیبی مشاهده نکرد. شوستاک و گیلستر یافته‌های خود را برای کلودیو ماکونه اخترشناس ایتالیایی که با تلسکوپ RATAN-600 همکاری دارد ارسال کردند. قرار است اطلاعات این دو محقق در نشست بین‌المللی نجوم در مکزیک به نمایش درآیند.

براساس این گزارش‌ها، یکی از دلایل عجیب بودن سیگنال دریافتی این است که HD 164595 ستاره‌ای کاملا شبیه به خورشید است، با این تفاوت که یک درصد درخشان‌تر است. این ستاره ۴/۵ میلیارد سال سن دارد،‌ دمایی مشابه خورشید داشته و حتی ترکیبات عناصر موجود در آن نیز با خورشید یکسان است. گیلستر می‌گوید احتمالا سیاره‌های دیگری نیز با ابعاد کوچکتر و بدنه سنگی در مدار این ستاره وجود داشته باشند که هنوز توسط تلسکوپ‌های زمینی شکار نشده‌اند.

از سویی دیگر اگر سیگنال در تمامی جهات پخش شده باشد، انرژی مورد نیاز آن برای رسیدن به زمین چندین برابر شده و به 100 میلیارد میلیارد خواهد رسید، یعنی 100 میلیون برابر بیشتر از انرژی مورد نیاز سیگنالی که زمین را هدف گرفته‌است. سیگنالی دریافت شده از این ستاره طول موجی برابر 2.7 سانتیمتر داشته و فرکانس آن 11 گیگاهرتز است که آن را به سیگنالی با فرکانس بالا تبدیل می‌کند که تفاوت زیادی با سیگنال تلویزیون‌های دیجیتال ندارد.

به گفته شوستاک با واقعی فرض کردن این پدیده،‌ سیگنال باید بسیار قدرتمند بوده باشد که توانسته خود را تا زمین برساند. اگر مستقیما زمین را هدف گرفته باشد،‌ برای رسیدن سیگنال به زمین به 50 تریلیون وات انرژی نیاز است، یعنی حجم انرژی مورد نیاز برای ارسال این سیگنال کمی بیشتر از نیمی از انرژی مصرفی کل بشر در یک ثانیه است.
به هر حال بعید به نظر می‌رسد که این سیگنال‌ها از طرف موجودات فرازمینی ارسال شده باشد. دانشمندان احتمال می‌دهند که مبدا آن یک سیگنال فرازمینی یا یک نویز باشد. از طرفی تاکنون تمامی سیگنال های دریافتی که به وجود موجودات فرازمینی نسبت داده شده‌اند چیزی غیر از چند سیگنال جعلی نبوده‌اند.

SETI قصد دارد یک بار دیگر به منظور پیدا کردن نشانه‌ای از این سیگنال ستاره HD 164595 را هدف بگیرد. به هر حال این احتمال وجود دارد که سیگنال ردیابی شده اثر جانبی بزرگنمایی گرانشی باشد؛ این پدیده زمانی رخ می‌دهد که یک جرم بزرگ مانند یک ستاه بافت فضا-زمان را به اندازه‌ای دچار انحنا می‌کند که می‌تواند سیگنالی که در پس این بافت قرار دارد را جمع‌آوری، متمرکز و بزرگنمایی کرده و به سوی زمین بتاباند.