آموزش تصویری اتصال دامنه در لینوکس Centos

قبل از شروع کار باید اول یک دامنه ی ثبت شده داشته باشیم. ( ثبت دامنه دات آی آر و بین المللی)

(پس از ثبت دامنه) وارد پنل نیک دات آی ار برای دامین های ایران (مانند ir,ac.ir,...) و یا دیگر پنل های مربوط به دامین های بین المللی (مانند co,com, net,...) خود شده و دامین را انتخاب نمایید و درقسمت "سامانه نام دامنه (DNS)" برروی دکمه "ویرایش ردیف های کارگزاری نام و میزبانی دامنه" کلیک نمایید.

درصفحه جدید درقسمت "کارگزار دامنه" نام کارگزار (NS)و آی پی کارگزار خود را وارد نمایید(مثلا اگر دامین isatisserver.ir را خریداری و ثبت کرده اید آنرا بدین صورت در قسمت نام کارگزار وارد نمایید :ns1.isatisserver.ir , ns2.isatisserver.ir) مانند شکل زیر و سپس دکمه اعمال را کلیک نمایید. دقت کنید که به جای IP Address باید IP سرور را وارد کنیم.

 حالا می توانیم مراحل کار را روی سرور شروع کنیم.

اتصال دامنه به Bind لینوکس

قدم اول: نصب bind

با ssh به سرور خود وصل شده و سپس با استفاده از دستور زیر، bind را روی Centos نصب کنیم. دقت کنید که لینوکس bind را با شناسه ی named می شناسد از همین رو ما هم در ادامه ی این نوشته bind و named را به صورت معادل هم استفاده می کنیم.

1. yum -y install bind

قدم دوم: ویرایش فایل تنظیمات

حالا به مسیر /etc می رویم و فایل named.conf را برای ویرایش باز می کنیم و کد زیر را درون آن قرار می دهیم و تغییرات را ذخیره می کنیم.

1. options {
2. directory "/var/named";
3. version "Nope.";
4. {;
5. zone "isatisserver.ir" in {
6. type master;
7. file "isatisserver.ir";
8. {;

خط 1 تا 4 مربوط به تنظیمات bind هستند. در خط 2 آدرس شاخه ی محل قرارگیری فایل های مربوط به bind را معرفی می کنیم و در خط 3 هم بنا به دلایل امنیتی نمایش نسخه ی bind را محدود می کنیم.

خطوط 5 تا 8 کد بالا مربوط به اضافه کردن یک DNS Zone ورودی برای دامنه ای که شما ثبت نموده اید(مثلا isatisserver.ir ) است. شما می توانید به جای isatisserver.ir نام دامنه ی خود را بدون www قرار بدهید. دقت کنید که به ازای هر دامنه ی متصل شده به سرور نیاز به یک DNS Zone خواهیم داشت.

در خط 7 کد بالا ما نام فایل حاوی تنظیمات اختصاصی DNS Zone مربوط به دامنه ی isatisserver.ir را وارد می کنیم. باید دقت داشته باشیم که این فایل باید در شاخه ای که در خط 2 کد معرفی کرده ایم قرار داشته باشد.

قدم سوم: ایجاد فایل تنظیمات DNS Zone

حالا باید به شاخه ای که در خط 2 کد قسمت قبل معرفی کردیم برویم و در آنجا یک فایل به نامی که در خط 7 مشخص کرده ایم ایجاد کنیم. سپس فایل مورد اشاره را باز می کنیم و کد زیر را درون آن قرار می دهیم.

1. $TTL 86400;
2. @ IN SOA ns1.isatisserver.ir. vps.isatisserver.ir. (
3. 2010062801 ; Serial
4. 10800 ; Refresh
5. 3600 ; Retry
6. 604800 ; Expire
7. 86400 ; Minimum
8. )
9. isatisserver.ir. IN NS ns1.isatisserver.ir.
10. isatisserver.ir. IN NS ns2. isatisserver.ir.
11. isatisserver.ir. IN A 192.168.143.67
12. ns1. isatisserver.ir. IN 192.168.143.67
13. ns2. isatisserver.ir. IN A 192.168.143.67
14. www. isatisserver.ir. IN A 192.168.143.67
15. ftp. isatisserver.ir. IN A 192.168.143.67
16. mail isatisserver.ir. IN A 192.168.143.67
17. isatisserver.ir. IN MX 10 mail.isatisserver.ir.

خط اول برای سرورهای DNS Cache مشخص می کند که اطلاعات این zone برای چه مدتی باید در cache بماند. ما در اینجا ۸۶۴۰۰ ثانیه معادل یک روز را در نظر گرفته ایم.

در مورد خطوط 2 تا 8 این نکات مطرح هستند:

الف) نیازی به تغییر اعداد در این قسمت نیست.

ب) در خط 2 به جای ns1.isatisserver.ir باید آدرس name server دلخواه خود را وارد کنید.

ج) info.isatisserver.ir در واقع ایمیل مدیر است که شما باید آن را با ایمیل خود جایگزین کنید. دقت کنید که به جای @ از نقطه (.) استفاده شده است.

د) دقت کنید که همه ی آدرس ها به نقطه (.) ختم می شوند.

ادامه ی کد یعنی خطوط 9 تا 17 را هم در ادامه به اختصار شرح می دهیم:

• خط 9 و 10 مربوط به تعریف رکوردهای NS مربوط به DNS Zone هستند.

• خطوط 11 تا 16 همه ی رکوردهای A ورودی به Zone را معرفی می کنند. در این قسمت باید به چند نکته دقت کنیم:

الف) برای ns1 و ns2 که مربوط به name server هستند هم باید A Record تعریف کنیم.

ب) هم برای isatisserver.ir و هم برای www.isatisserver.ir باید A record تعریف کنیم.

ج) .به ازای هر subdomain باید یک A Record تعریف کنیم.

د) به جای مقادیر موجود در مثال بالا باید نام دامنه ی دلخواه و IP Address سرور خود را وارد کنید.

ه) به نقطه (.) در پایان همه ی آدرس ها دقت کنید.

•خط 17 به معرفی رکورد MX اختصاص دارد که به میل سرورها اطلاع می دهد ایمیل های مربوط به این دامنه را به چه آدرسی ارسال کنند. دقت کنید که آدرس subdomain استفاده شده در این قسمت باید قبلا در قسمت A Record به عنوان subdoamin معرفی شده باشد.

قدم چهارم: راه اندازی bind

حالا که تنظیمات به درستی انجام شده اند با دستورات زیر bind را در لیست بوت سرور قرار می دهیم تا پس از ریستارت شدن سرور، سرویس bind بصورت خودکار اجرا شود.

1. chkconfig named on
2. service bind start

بعد از اجرای موفقیت آمیز دستورات فوق می توانیم با وارد کردن نام دامنه به سرور وصل شویم. البته باید دقت کنیم که با توجه به cache شدن اطلاعات name server ها در سرورهای DNS Cache احتمالا مدتی بین 24 ساعت تا 48 ساعت طول خواهد کشید تا ما بتوانیم از نام دامنه ی خود استفاده کنیم.

موفق باشید.

آموزش نصب Apache، MariaDB و PHP