مصرف زغال سنگ چین فراتر از پیش بینی‌ها است
کشور چین بزرگ‌ترین تولید کننده‌ی گازهای گلخانه‌ای با سوخت زغال سنگ محسوب میشود و با توجه به آمارهایی که به تازگی منتشر شده، این کشور ۱۷ درصد بیشتر از پیش‌بینی‌ها به انتشار این گازها دست زده است. این آمار در حالی منتشر میشود که تلاش‌ها برای کاهش انتشار دی اکسید کربن ادامه دارد و متعاقبا گرمایش زمین را با چالشی جدید روبه‌رو خواهد کرد. مقایسه‌ی آمارهای پیش‌بینی شده و آمارهای واقعی اختلافی یک بیلیون تنی را در انتشار دی اکسید کربن نشان می‌دهد.
چین تا قبل از انتشار این آمار نیز به عنوان بزرگ‌ترین کشور تولید‌کننده‌ی دی اکسید کربن از زغال سنگ شناخته می‌شد. این کشور قبل از این نیز متعهد شده بود که وابستگی خود را به سوخت زغال سنگ کاهش دهد. در همین راستا نیز طی ماه جاری نشست جهانی تغییرات آب و هوایی با همکاری سازمان ملل متحد در شهر پاریس برگزار میشود. کشور‌های جهان برای یافتن راهی در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و جلو‌گیری از گرمایش زمین دور هم جمع خواهند شد.
تا قبل از این یکی از اهداف پرجمعیت‌ترین کشور جهان کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در هر واحد از تولید ناخالص داخلی به میزان ۶۰ تا ۶۵ درصد بوده است. به علاوه چین افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۲۰ درصد و توقف افزایش تولید دی اکسید کربن پس از سال ۲۰۳۰ را در برنامه‌ی خود داشت. بنابراین با توجه به آمارهای منتشر شده باید تلاش‌های دولت چین برای پاسخ‌گویی در جوامع بین‌المللی افزایش پیدا کند.
البته اولین بار نیست که آمارهای دولت چین در زمینه مصرف انرژی متفاوت به نظر می‌رسند. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۲ دولت چین ۶۰۰ میلیون تن زغال سنگ بیشتر از گزارش‌ها مصرف کرد. این مقدار بیشتر از ۷۰ درصد مصرف ایالات متحده آمریکا در همان سال بود. با این حال مقامات دولت چین در آمارهایی که جدیدا منتشر شده اظهار نظر نکرده‌اند.
لین بوکیانگ، Lin Boqiang، رییس مرکز تحقیقات اقتصاد انرژی چین در همین زمینه بیان می‌کند:
گزارش جدید مصرف انرژی در چین بسیار نگران کننده است. متاسفانه ورودی پایگاه‌های داده‌ای ما و آژانس‌های بین‌المللی با توجه به این گزارش باید تغییر کنند. در نتیجه بر پایه‌ی این داده‌ها پیش‌بینی ما از آینده نیز تغییر خواهد کرد.
با این حال دانشمندان معتقدند که گزارش جدید تاثیری روی پیش‌بینی‌های قبلی از کل دی اکسید کربن آزاد شده بر روی کره‌ی زمین که به صورت روش‌های مستقیم حساب شده‌اند، ندارد. بنابراین یکی از کارهای مهم دانشمندان یافتن منابعی است که به جذب دی اکسید کربن اضافه پرداخته‌اند و به احتمال زیاد اقیانوس‌ها و جنگل‌ها از جمله‌‌ی این منابع هستند.
