چرا دوربین آیفون 7 تصاویر پس زمینه را دیجیتالی تار می‌کند؟!

تقریبا همه عکاسان حرفه ای می‌دانند که به منظور ایجاد اثر بوکه و تار کردن پس زمینه سوژه، می‌بایست از عمق کم میدان تصویر استفاده کرد که این مورد نیز خود نیاز به انتخاب میزان گشودگی های بالای دیافراگم لنز دارد (هر چند در فاصله های کانونی بالا، ایجاد این اثر بسیار راحت تر خواهد بود). از طرفی با افزایش ابعاد حسگر دوربین نیز میزان اثر بوکه در تصاویر افزایش خواهد یافت و البته درست برخلاف آن نیز، هر چقدر اندازه سنسور دوربین کوچکتر باشد، میزان قدرت آن دوربین به جهت تار کردن پس زمینه سوژه نیز کمتر خواهد شد. برای مثال در یک دوربین مجهز به حسگر فول فریم (سنسور بزرگ)، حتی با یک لنز 35 میلی متری (فاصله کانونی کم) با مشخصه دیافراگم f/1.4 می‌توان به سادگی اثر بوکه را بر روی یک جسم نزدیک به لنز دوربین اعمال کرد.

از طرفی زمانی که شرکت اپل آیفون 7 را به طور رسمی معرفی کرد،‌ به منظور نشان دادن قدرت میزان گشودگی f/1.8 دیافراگم آن، اثر بوکه تصاویر و عمق میدان کم آنها را به رخ رقیبان کشید. البته معلوم شد که در این میان از پردازش های نرم افزاری نیز استفاده شده است. اما چرا شرکت اپل به منظور ایجاد چنین اثر زیبایی از موارد دیجیتالی و نرم افزاری کمک گرفته است؟

عمق میدان تصویر تابع فاصله کانونی، میزان گشودگی دیافراگم، عدد CoC (مخفف Circle of Confusion به معنای مخروطی از پرتوهای نور که تصویر در آن تار است) و فاصله جسم تا لنز دوربین است. در حقیقت با این که گوشی های هوشمند سطح بالای امروزی دارای عدد دیافراگم بسیار بازی هستند اما در مقایسه با دوربین های حرفه ای، در بخش های فاصله کانونی و عدد CoC دارای میزان های بسیار کمی بوده و از این رو مقایسه این دو نوع محصول کار معقولانه ای نخواهد بود.

مشخصات دوربین آیفون 7 اپل:

• بیشینه نسبت کانونی دیافراگم: f/1.8
• فاصله کانونی لنز: 4.15 میلی متری (28 میلی متری در مقیاس حسگرهای فول فریم)
• عدد COC دوربین: 0.004 میلی متر

با توجه به اطلاعات بالا، جالب است بدانید که عدد COC برای حسگر فوق فریم در دوربین های حرفه ای برابر با 0.029 میلی متر است. هر چه این میزان بالاتر باشد، دوربین از نظر اپتیکی قدرت بیشتری برای تار کردن تصویر پس زمینه خواهد داشت. از آن جایی که دوربین آیفون 7 دارای بیشینه نسبت کانونی دیافراگم برابر با f/1.8 است، با استفاده از معادلات موجود، اگر جسم تقریبا بیشتر از دو متر با لنز دوربین فاصله داشته باشد، پس زمینه دیگر تار نخواهد شد. البته بهتر است بدانید که تصاویر پس زمینه یک باره تار نخواهند شد. بلکه به صورت کنترل شده و کم کم شاهد این موضوع خواهیم بود. در نتیجه به جهت مشاهده تار شدگی پس زمینه سوژه مورد نظر، می‌بایست از میزان عمق میدان تصویر کاست. از طرفی در یک فاصله کانونی مشخص، با افزایش میزان فاصله سوژه با دوربین، قدرت تارشدگی نیز کاهش خواهد یافت.

همان طور که قبلا به آن اشاره شد، هر چقدر میزان فاصله کانونی بیشتر باشد، میزان قدرت دوربین به جهت تار کردن پس زمینه سوژه نیز افزایش خواهد یافت. خوشبختانه یکی از دوربین های نسخه آیفون 7 پلاس، تله فوتو است و از این رو می‌توان در این زمینه بیشتر به آن اتکا کرد. در واقع دوربین معمولی اول دارای فاصله کانونی 28 میلی متری بود اما این دوربین تله فوتو دارای فاصله کانونی 56 میلی متری است (در مقیاس فول فریم) و به همین دلیل می‌توان اثر بوکه بسیار خوبی را در آن شاهد بود. هر چند بیشینه نسبت کانونی در این دوربین تله فوتو برابر با f/2.8 بوده و از این رو باز هم قدرت تارشدگی کاهش می‌باید (هر چند فاصله کانونی اولویت بیشتری در این حوزه خواهد داشت).

با استفاده از دوربین تله فوتو آیفون 7 پلاس اگر جسمی در فاصله سه متری لنز دوربین قرار گرفته باشد، تا فاصله نزدیک به پنج متری دوربین، همه چیز به خوبی تار خواهد شد

با استفاده از این دوربین تله فوتو اگر جسمی در فاصله سه متری لنز دوربین قرار گرفته باشد، تا فاصله نزدیک به پنج متری دوربین، همه چیز به خوبی تار خواهد شد. در واقع در این دوربین نیز نیاز است که اجسام پس زمینه کمی از سوژه اصلی فاصله داشته باشند. در حقیقت سوژه می‌بایست تقریبا دو متر با اجسام اطراف خود فاصله داشته باشد. اما شاید برایتان جالب باشد بدانید که با استفاده از یک دوربین فول فریم با همین فاصله کانونی و نسبت کانونی دیافراگم، تصاویر پس زمینه سوژه زمانی که در فاصله بیش از 40 سانتی متری از آن قرار گرفته باشند، تار خواهند شد. این به آن معنا است که در مقایسه با آیفون 7 پلاس، عمق میدان تصویر بسیار کاهش یافته است. (از طرفی تصویر کنید که برای این گونه از دوربین های فول فریم، لنزهایی با بیشینه نسبت کانونی f/1.4 در همین فاصله کانونی ساخته می‌شود).

همان طور که می‌دانید شرکت های تولید کننده گوشی های هوشمند به جهت طراحی دستگاه های باریک، همیشه گرفتار طراحی بخش ماژول دوربین هستند و در واقع طراحی این بخش از گوشی همواره مشکلی بزرگ برای مهندسین و طراحان بزرگ بوده است. زیرا لنز دوربین نیاز به فضای کافی به جهت ایجاد عمق میدان تصویر مناسب داشته و از این رو همیشه بخش ماژول دوربین و لنز آن را در گوشی های هوشمند باریک، بیرون زده از بدنه دستگاه می‌بینیم. سری آیفون 7 نیز از این قاعده مستثنا نیست. گرچه همان طور که احتمالا می‌دانید شرکت اپل پتنتی را به ثبت رسانده است که بر اساس آن با هدایت نور به مسیری L شکل می‌تواند از ضخامت ماژول دوربین گوشی بکاهد. شاید در آینده نزدیک شاهد قرار گیری تکنولوژی مربوط به این پتنت در دوربین آیفون ها باشیم.

چند سالی است که بحث بر سر مقایسه دوربین گوشی های هوشمند و دوربین های DSLR بالا گرفته است. از طرفی شرکت های تولید کننده گوشی نیز اذعان می‌دارند که فاصله عکاسی این دو سطح بسیار کم شده است. هر چند بعضی از کاربران گاهی با به نمایش گذاشتن تصاویر این دو نوع محصول،‌ قدرت عکاسی آنها را با یکدیگر مقایسه می‌کنند که البته عمل معقولانه و درستی نخواهد بود. اما در نهایت آیا دوست دارید عمق میدان تصویر شگفت آور دوربین های فول فریم را بر روی گوشی های هوشمند ببینید؟ بدین منظور با توجه به فاصله کانونی 28 میلی متری آن نیاز است بیشینه نسبت کانونی لنز برابر با f/0.2 بوده (که تنها بر روی لنزهای نادر و فوق العاده گران قیمتی یافت خواهد شد) و از طرفی قطر دهانه لنز نیز معادل 20 میلی متر شود. هر چند در مورد ضخامت گوشی، وزن بسیار زیاد آن و همچنین افتادن چربی و لکه اثر انگشت دست کاربر بر روی لنز بزرگ دوربین و در پایان قیمت نهایی آن مشکلات بسیار زیادی به وجود خواهد آمد.

در نهایت اگر مایلید دوربین آیفون 7 اپل و بخش پشتی آن مشابه تصویر بالا نباشد، بهتر است پردازش های مربوط به عکاسی و عمق میدان تصویر را به بخش نرم افزاری و دیجیتالی این گوشی واگذار نمایید.

لینک منبع: gadgetnews.ir