جهت اجازه دادن به فایروال برای شبکه های خارجی، ورود توسط بسته ها را به جز بسته های ICMP ، اجازه می دهید. اینها بعداً اداره می شوند. فایروال توسط دستگاه فایروال (eth0) مشخص می گردد. ابتدا، اجازه دهید تا تماسهای برقرار شده و متبط ادامه پیدا کنند: 

برای سرویس دهنده وب، می خواهید تا کاربران خارجی اجازه دسترسی داشته باشند، اما دستیابی توسط هر شخصی که سعی در برقراری یک تماس از سرویس دهنده وب به شبکه خصوصی می کند مسدود کنید. در مثال بعد، تمام پیامها به سرویس دهنده وب قبول می شوند اما سرویس دهنده وب نمی تواند با شبکه خصوصی تماس برقرار کند. این کار از وارد شدن افراد به شبکه محلی از طریق سرویس دهنده وب جلوگیری می کند. زیرا برای دسترسی خارجی باز است. تماسهای برقرار شده اجازه دارند، یعنی شبکه خصوصی می تواند، از سرویس دهنده وب استفاده نماید. 

یک راه برای محافظت شبکه خصوصی از کلاهبرداری IP بسته ها، بررسی آدرس های خارجی روی دستگاه اترنت است که به شبکه خصوصی تخصیص یافته است. در این مثال، هر بسته روی دستگاه eth1 (متعلق به شبکه خصوصی) که آدرسش، از شبکه خصوصی نیست ( ! -s 192.168.0.0 ) مسدود می شود. همچنین بررسی کنید تا ببینید آیا هر بسته ای که از خارج می آید، شبکه خصوصی به عنوان آدرس مبدأ آن است یا خیر. در این مثال، هر بسته با آدرس مبدأ شبکه خصوصی روی هر دستگاه اترنت به جز شبکه خصوصی (eth1) مسدود می گردد. همان روش می تواند برای میزبان محلی نیز اعمال شود. 

ابتدا یک خط مشی DROP برای زنجیر های IP داخلی INPUT و FORWARD تنظیم شده است. این بدین معناست که اگر یک بسته، هیچکدام از قوانین را برای عبور رعایت نکند، مسدود نخواهد شد. سپس هم حملات کلاهبرداری و هم هر تلاشی از خارج برای برقراری تماس (بسته های SYN ) رد خواهد شد. تلاشهای تماس خارجی نیز ثبت می شوند. این یک پیکربندی اصلی است که می تواند که می تواند به سادگی با اضافه کردن قوانین iptables ، طبق نیاز های شما بهبود یابد. 

اکنون اطلاعات کافی برای ایجاد یک اسکریپت iptables ساده را دارید که محافظت اصلی از یک سیستم متصل به اینترنت را فراهم می کند. اسکریپت زیر ، یک عمل فیلتر کردن جداول IP را ارائه می کند تا یک شبکه محلی و یک سایت وب را از حملات خارجی حفظ نماید و یک فایروال ساده برای یک شبکه خصوصی ، پیکربندی می کند ( برای مثال قسمت HOWTO در iptables را بررسی نمایید ). اگر یک شبکه محلی دارید ، می توانید این اسکریپت را طبق آن وفق دهید.

ردهت پشتیبانی از iptables را به عنوان بخشی از پیکر بندی سیستم خود فراهم می کند. وقتی که بسته RPM را برای iptables نصب می کنید ، یک اسکریپت سرویس iptables نصب می شود که دستورات iptables را با استفاده از فایل /etc/sysconfig/iptables می خواند و ذخیره می کند. اگر تنظیم کرده باشید که iptables به طور خودکار وقتی که سیستم خود را راه انداری می کندی ، اجرا شود، این فایل بررسی می شود تا ببیند آیا وجود دارد و خالی نیست یا خیر. اگر چنین بود ، iptables به طور خود کار دستورات iptables را نگه می دارد ، این کار به گرد آوری بیشتر iptables در پردازش تنظیم سیستم کمک می کند. 

اگر چه می توانید قوانین iptables را از خط فرمان لایه وارد کنید ، ولی وقتی که سیستم خود را خاموش می نمایید ، این دستورات از بین می روند. در ردهت ، می توانید از پشتیبانی داخلی برای ذخیره کردن و خواندن قوانین iptables با استفاده از اسکریپت سرویس iptables استفاده نمایید.

جدول خرد کردن بسته برای تغییر واقعی اطلاعات بسته استفاده می شود. قوانین خاص اعمال شده به این جدول ، اغلی طراحی شده اند تا رفتار ذاتی بسته ها ، مثل مسیر ، اندازه تماس اندازه تماس و اولویت را اکنترل کنند. قوانینی که به طور واقعی یک بسته را تغییر می دهند ( به جای تغییر مسیر ساده یا توقف آن ) ، می توانند فقط در یک جدول خردکن استفاده شوند. به عنوان مثال ، هدف TOS می تواند به طور مستقیم در جدول خرد کن استفاده شود تا فیلد Type of Service را تغییر دهد و اولویت یک بسته را تغییر دهد. یک هدف TCPMSS می تواند تنظیم گردد تا اندازه یک تماس را کنترل کند. هدف ECN به شما اجازه می دهد تا با حفره های ECN کار کنید و هدف DSCP به شما اجازه خواهد داد تا با بیت های DSCP را تغییر دهید. چند الحاق ROUTE ، یک بسته را تغییر می دهد که در اینجا مقصدش را مجددا می نویسد به جای اینکه فقط آن را تغییر مسیر دهد. 

جداول NAT می توانند برای پیاده سازی هر نوع تغییر مسیر بسته استفاده شوند که یک عمل شفاف برای کاربر است. تغییر مسیر برای پیاده سازی یک پراکسی شفاف استفاده می شود. تغییر مسیر بسته ها توسط هدف REDIRECT صورت می پذیرد. توسط پراکسی شفاف ، بسته های دریافتی می توانند به طور خودکار به یک سرویس دهنده پراکسی تغییر مسیر یابند. به عنوان مثال ، بسته های رسیده به درگاه سرویس وب ( 80 ) ، می توانند به درگاه سرویس Squid Proxy تغییر جهت یابند که معمولا 3128 است. این کار مستلزم یک دستور برای تغییر جهت یک بسته می باشد که از هدف REDIRECT روی زنجیر PREROUTING استفاده می کند :